دستگاه قفس شور :
قفسهای حمل مرغ زنده در مدّت زمان حضور پرندههای زنده به تدریج به مدفوع و سایر آلودگیها آغشته شده که در صورت عدم شستشو، این آلودگیها در مرحلة بعدیِ بارگیری به مرغداریهای دیگر انتقال داده شده و موجبات آلودگیهای ثانویه را مینمایند. بنابراین عمل شستشوی قفسها در جلوگیری از این امر نقش به سزایی را ایفا مینماید.
دستگاه قفس شور با اسکلتی از جنس استیل زنگ نزن بشکل تونل ساخته شده که از یک طرف قفسهای آلوده وارد و پس از شستشو از طرف دیگر آن خارج میگردند. کف این تونل توسّط ریل متحرّک موجبات انتقال قفسها را فراهم میسازد. در دیوارههای داخلی این دستگاه نازلهایی در جهات مختلف تعبیه گردیده که آب را با فشار زیاد بر روی قفسها میپاشد و باعث پاک شدن قفسها از مدفوع و سایر آلودگیها میگردد.
برای ضد عفونی قفسها هم در بالای این دستگاه یک مخزن حاوی مواد ضد عفونی کننده ( مانند ترکیبات چهارتایی آمونیوم و یا محلولهای پایه پراکسید و ... ) وجود دارد که محتویات آن همراه با آب از طریق نازلها بر روی قفسها پاشیده و قفسها را ضد عفونی مینماید. سپس قفسهای شستشو شده و ضد عفونی گردیده به داخل خودروهای حمل مرغ زنده هدایت گردیده و مجدّداً در محل کارواش خودرو همراه با خودروی حمل مرغ زنده شستشو گردیده و سپس برای عمل بارگیری بعدی آماده میگردند.
تخلیة غبار از سالن انتظار:
مرغهای زنده و خارج شده از قفسها پس از آویخته شدن بر روی چنگکهای متحرّک هوایی شروع به بال زدن مینمایند که باعث ایجاد گرد و غبار و انتشار آلودگیهای ثانویه در محوطه میشود؛ برای جلوگیری از این امر زنجیر حامل مرغهای زنده از زیر یک هود بسیار بزرگ برای تخلیة گرد و غبارعبور مینماید همچنین وجود مکندههای بسیار قوی در قسمتهای مختلف سالن انتظار این امر را تسهیل میبخشند. برای پرسنل شاغل در این مکان نیز ماسکهایی لحاظ گردیده و در اختیار آنان قرار میگیرد.
دستگاه شوک الکتریکی ( شوکر ):
شوکر دستگاهی است متشکّل از یک حوضچه در کف با دو دیواره بلند از جنس فایبر گلاس که توسّط یک اسکلت فلزی قابل تنظیم متناسب با ارتفاع سر مرغها از سطح زمین نصب گردیده است.
در بدنة این دستگاه 2 الکترود با ولتاژ 110 - 70 ولت و فرکانس 3000 - 1500هرتز تعبیه گردیده است که در کف حوضچه قرار میگیرد و جریان آب موجود در کفِ حوضچه هم نقش ماده رسانا الکتریکی را بین الکترودها به عهده دارد. علّت استفاده از شوک الکتریک جدای از اعتقادات مذهبی مبنی بر سیراب شدن پرنده قبل از ذبح، این است که پرندههای آویخته به علّت قرار گرفتن در حالت غیر طبیعی به طور مداوم بالهای خود را به هم کوبیده و به اطراف حرکت میکنند که باعث آسیب رسانیدن به خود، مانند شکسته شدن بالها یا پاها میشود و نیز این تحرّکات موجب عدم تمرکز ذابح و پاشیدن خون و ... در هنگام ذبح میگردد و دیگر این که بال زدن و حرکات بیش از حد مرغها سبب بالا رفتن تیتر اسید لاکتیک خون در عضلات میگردد که در کیفیّت لاشههای استحصالی تأثیر نامطلوبی خواهد گذاشت.
مرغهای آویخته از داخل دستگاه شوکر عبور داده میشوند و طی آن به علّت قرار گرفتن سر آنها در داخل حوضچه آبی متّصل به جریان الکتریسته دچار شوک الکتریکی گردیده و از بال زدن باز میمانند و به آرامی از بین دستگاه شوکر عبورکرده و آماده ذبح شرعی میشوند.